۱۳۸۲/۱۱/۳۰ | ۱۸:۲۳
توقيف نجواها
توقيف ياس نو و شرق دو روزنامه ای که کار حرفه ای و نه تملق را پيشه کرده بودند، به مردمی و نه به فرمان می رفتند، از منظر حرفه ای معانی تازه ای ندارد و

به دنبال همان طرز تفکری است که پچ پچ آرام و زمزمه جويبارها را هم تاب ندارد و وسط اين دنيای گل و گشاد و به هم پيوسته می خواهد با سنبل الطيب و گل گاوزبان سندروم های نو را چاره کند، و راهی جز جادو وجنبل برای حل مشکلات جامعه ای مدرن مانند ايران امروز نمی شناسد. اين توقيف ها برای کشوری که در سه سال نود نشريه را بسته و بر بام رکوردداران اختناق از ايدی امين و صدام هم جلو افتاده است عجبی نيست. اما...

 
Bottom