۱۳۸۳/۱۰/۳۰ | ۱۶:۲۵
گفته بودم خدا جون خیلی می خوامت، حالا هیچ فرقی نمی کنه ، محل بذاری یا نه ، پا بدی یا نه می خوامت. همیشه هم شاکرم
گفته ام بارها که سه نعمتت رو همیشه شاکرم، فقر ، عشق و تنهایی. یه نعمت هم که تو راهه ؛ حالا اگه این نعمتت هم بهم برسه که از کرامتته و اگه نرسه از حکمتت.
اوستا کریم ، چاکریم.
البته یه جورایی دل آدم منتظر دل دله ، فکر و خیال بد راحتتر تو دلش می شینه تا حرفای راست و درست.این زمونههم که شده معرکه بلبل زبونیه بعضیا ، انقدر می شیننو آسمون ریسمون می کنن که نگو ، اگه گاها از کوره در می رم و چیزی می گم تو ببخش:
من بد کنم و تو بد مکافات دهی
پس فرق من و تو چیست ، بگوی...
گفته ام بارها که سه نعمتت رو همیشه شاکرم، فقر ، عشق و تنهایی. یه نعمت هم که تو راهه ؛ حالا اگه این نعمتت هم بهم برسه که از کرامتته و اگه نرسه از حکمتت.
اوستا کریم ، چاکریم.
البته یه جورایی دل آدم منتظر دل دله ، فکر و خیال بد راحتتر تو دلش می شینه تا حرفای راست و درست.این زمونههم که شده معرکه بلبل زبونیه بعضیا ، انقدر می شیننو آسمون ریسمون می کنن که نگو ، اگه گاها از کوره در می رم و چیزی می گم تو ببخش:
من بد کنم و تو بد مکافات دهی
پس فرق من و تو چیست ، بگوی...
ارسال یک نظر
<< صفحه‌ی اصلی