۱۳۸۴/۰۳/۲۳ | ۱۱:۳۵
ندانم که ای ، هر که هستی توای

یادش بخیر، دوستی می گفت بعضی انتخاب ها به جای دو نفر چهار نفر را بد بخت می کند. اون موقع نفهمیدم چی داره میگه.
به هر حال دورانی طوفانی در زندگی من اومد و رفت و گذشت. تازه می فهمم که چقدر احمق بودم ، چقدر خر بودم که تونستن خرم کنن و بکشونم تو یه بازی که اصلا جای من اونجا نبود و شان من اقتضا نمی کرد.
و چه بسیار دوستان واقعی که بخاطر یه توهم مسخره که اسمشو عشق گذاشته بودم از من رنجیدن و چه دوستی ها که سرد شد و چه موقعیتهای حساس که از دست دادم برای پوچ. هیچی ، حماقت محض .
چقدر عوض شدی فردین. چقدر از اصولت پایین اومدی ، چی کم داشتی که خودت رو اینجوری به آب و آتش زدی.
ولی بازم خدا:
خدا گر ز حکمت ببندد دری
ز رحمت گشاید در دیگری

اینا همش درس بود واست فردین ، الان 40 سال بزرگتر شدم ، اینجوری حس می کنم

یا علی مدد
 
Bottom