۱۳۸۴/۰۸/۲۸ | ۲۰:۱۹
یک آ ن اگرفروکش کنند
!آن تشبار ِ خنده ا ت بر بنیان ِ ا ین باد ِ د ونده
چنان ببارم
که دورها را
سیلابی شور
بشورد!
اگر ببندی آن نازک ِ ناز ِ زیبا را
محو ِ هوا و آتش و آینه ها خواهم شد!
من تو را شعله ام
بسوزا نم!
من تورا هیمه ام
بخشکا نم!
که زمان ظرافتی دا شت
ومن ناگه دید مش
وتو را!
دیگر تا ب ِ تمام کردن ِ نقشم در پرده ی ِ هستی
نیست!
شعله را بخشکا ن
ناز ِ نازک را بیندا ز
پرده ی ِ پایا نی ا ست
آری!
بدرود
ودود
ودود
و دود!




علیرضازندمقدم
12/10/83 ملایر
 
Bottom