۱۳۸۴/۰۸/۲۹ | ۲۰:۴۱
گونه ات
گداخته خاطرم!
که آنی دو گوهر ِ شعله
به لرز ِ اشک ِ ترم
نمایی بزرگ می تابد!
چرا گُزیده دلم؟!
چرا؟!
شبح شباهتت به همیشه است!
که هستی
که هستی
چه ببند م
چه خیره به خیال!
که لبخندی یادگار ِ عهد ِ رفیق!
اگر نمی ارزی
زچه می لرزم؟!
اگر نمی ارزی زچه می لرزم؟!
اگر نمی ارزی...؟!
گناهی و کیفرش
هجران،فراق و...
هوار و هوار!
که شبم سوخت
خاکستر است خنده ام!
خیال ِ گلستان
معجزه است!
بسته ی ِ توست!
که بباری
ازین ابر ِ توده ی ِ لجباز ِ عبوس
که اخته است همه:
کلمه
جمله
پند
پد ر
و خدا !
و عشقشا ن که تکثیر می کنند!
دریغا اشک
بی درنگ بخار!
جذب ِ میغ ِ عبوس
اگر که می لرزم
به چه می ارزم؟!
امروز ها
دی روز ها
هزاره ها
و دهر!
به لرز گریخت
گرمم نمی کند دگر
خاکستر ِ دی
شرم ِ ا ِ م
شاید ِ آ ید!
باید بردارم دستم را
از تابوت ِ ا ِمارت ِ شک
که مسیح باز خواهد دمید
انسانی!
معجزه نه!
دستواره ی ِ توست
دلبسته ی ِ توست!
که انسانی !
آ نچه باید
آ بستن ِ دست است
اگر بدهی آن نا ز ِ کلک
پنجه ی ِ نور!
شبح شباهتت به همیشه است
که هستی!
چه ببندم
چه خیره به خیال!
نه تمام نشده
تمام نشده
که بیایم و...







علیرضازندمقدم
24/8/83 ملایر

 
Bottom