۱۳۸۴/۱۱/۲۹ | ۱۵:۴۹
به نام خداي علي
نمي دونم چم شده ، مي خوام شروع كنم شديدا به خر زدن شايد يه جورايي خيالم راحت بشه ، شايد الان ديگه بدون مزاحم منم بتونم درس خون بشم ، البته شايد ، اگه بذارن جماعت. اصلا تو حال خودم نيستم ، تو يه عالم دگم ، با يچكي نمي تونم بيشتر از يه ربع بمونم و همين جور مث آواره ها مي گردم تو دانشگاه ، خوابگاهم كه بي خيال شهرك شدم و با چنتا از دانشجوهاي دكترا تو وليعصر هم اتاق شدم. اونجام با كسي حرف نمي زنم ، دارم از دست يه احساس فرار مي كنم ، مي ترسم ، از همه آدما مي ترسم و نمي تونم به كسي اعتماد كنم . يه جمله از هدايت ديروز شنيدم :بزرگترين سرمايه آدميزاد ، خودكشي ، واقعا اينطوره؟
 
Bottom