برادري كه در اين روزهاي سخت، در كنار سيدحسن نصرالله و همراه با اوست، از حال و هواي معنوي حاكم بر رزمندگان حزب‌الله مي‌گفت، از فضاي عاشورايي سيدحسن و از نمازهاي عارفانه او گفت كه يادآور نماز ظهر عاشوراي اباعبدالله(ع) است، از عطر شهادت كه وجود اين دلدادگان حق را آكنده كرده است و شگفت نيست كه امروز براي حزب‌الله، عاشورا باشد و جنوب لبنان، كربلا، چراكه حسينيان سخت به زندگي در عاشورا باور دارند و ممات را در غروب عاشورا مي‌دانند؛ «كل يوم عاشورا و كل ارض كربلا».اگر پير جماران، دفاع مقدس و كارزار سپاه اسلام با ارتش بعثي را «ايستادگي تمام اسلام در برابر تمام كفر» خواند، امروز مي‌توان نبرد جنوب لبنان را رويارويي خالص‌ترين اسلام در برابر خالص‌ترين كفر عالم دانست.
آنان كه به استنشاق عطر شهادت و معنويت در فضاي جبهه‌هاي ايران خو گرفته بودند و سال‌هاست كه در پس آلودگي‌هاي جاه و مال و شهوت، در اين سرزمين، نفسشان به شماره افتاده، اين روزها با استشمام رايحه شهادت از سرزمين لبنان، جاني دوباره گرفته‌اند و شگفتي نيست از حلول روح شهادت در قرن بيست‌ويكم؛ همان خداوندي كه از دم روح‌الله در قرن بيستم نفس مسيحايي بر پيكره كم‌رمق موحدين دميد و عالم را با زمزمه توحيد آكنده كرد، امروز از حلقوم فرزند روح‌الله، عالم را دگرگون ساخته است؛ «كل يوم هو في شأن».و امروز حسن است كه نداي حسين(ع) را سر داده است. اوست كه با ياران و توانايي معدود و محدودش در برابر دنياي ظلم ايستاده و با فريادي انباشته از عزت و مظلوميت، «هل من ناصر» سر مي‌دهد. و اين نه به خاطر بيم از مرگ است كه فرزندان روح‌الله، همچون مولا علي(ع) اشتياقشان به مرگ، بيش از كودك به سينه مادر است، بلكه اتمام حجتي است براي ما.براي ما كه به نام حق، زنجير باطل را بر پاي خود گره زده‌ايم تا توان حركت و رفتن را از ما بگيرد. براي ما كه آنچنان در بند روزمرگي و شيريني دنيا فرو رفته‌ايم كه قلبمان سنگ و گوششان كر شده است و حاضر به گذشتن از اين جيفه متعفن كه سراسر وجودمان را آكنده، نيستيم.امروز عاشوراست و لبنان، كربلا؛ آزموني سخت