به نام خدای علی
سلسله مراتبهای طهارت
گفتیم بهترین مرتبه طهارت ظاهری ، طهارت وضو است که انسان را روشن می کند تا انسان وارد در روشنی نماز شود.
دیده می شه که با یک دعا خوندن آدم حال خوشی پیدا می کنه ولی بعد که وارد اجتماع می شه ، اون حال خوش از بین می ره ، که نشون می ده آدم آلوده شده و بهترین راه برای برطرف کردن این آلودگی ، وضوست.
اینا یه چیزای طبیعی اند ، مثلا وقتی شما از یه کاسبی چیزی می خرید ، ممکنه اون جنس از راه غیر حلال یا پول شبهه داری خریداری شده باشه و شما ندونین ، از لحاظ فقهی چون شما از پول حلال خودتون اون جنس رو خریداری کردین ، مشکلی بر شما وارد نیست و شما مالک اون جنسیت ، ولی مشکل تکوینی اون مال بر طرف نشده ، اگر مثلا اون جنس دزدی باشه و شما ندونید ، از لحاظ فقهی مشکلی نداره ولی تاثیر اون مال دزدی بر جان شما و روح شما وارد می شه،و اون روحیه خاص رو از شما و اون حال خاص رو از دست می دین.حال رفته شده رو تا آدم بخواد برگردونه مشکله و طول می کشه.این وضو گرفتن که کاری نداره که خیلیا نمی گیرن، دیدم خیلی از بزرگان تا می بینن حالشون داره میره ، وضو می گیرن.
موضوع بعدی اثر وضو ، طهارت دل است. خیلی مهمه که بدونیم راه دل از راه فکر جداست. راه فکر پیچیدست و طولانی ولی راه دل کوتاست. مشکل فقط اینه که راه دل باریکه و دل خیلی حساس تر از فکره. مثلا شما وقتی از کسی بدتون میاد ، از لحاظ فکری می تونین خودتون رو قانع کنین و به روی خودتون نیارید و به دیدنش برید ولی از جنبه دل به آسونی نمی تونین اون کدورت رو بر طرف کنین. از جنبه الهی هم همینطوره. تو فکر خدا شریک می پذیره ، یعنی می تونین هم زمان با چیزای دیگه تو فکرتون داشته باشین ، ولی تو دل حق شریک ناپذیره ، تا یه چیز دیگه وارد دلتون میشه حق میره ، حق می خواد تو دل خونه کنه بدون اینکه چیز دیگه ای اونجا باشه ، لز اینجاست که می گم راه دل درسته که کوتاهه ولی بینهایت باریکه . لذا در روایت امام صادق اومده که دل حرم خداست ، این حرم رو به محض اینکه غیر خدا رو توش راه دادی ، خدا می ره.
ولی فکر رو اینجور روایتی در بارش نداریم .گرچه اهل دل شدن کار آسونیه به ظاهر، (قابل توجه آقای م.ب) ولی کلی خون دل خوردن داره ، به قولی :"رو رو که در یک دل نمی گنجد دو دوست."